|
« سر هرمس مارانا »
شوالیه‌ی ناموجود |
|
2004-07-20 Girl Interrupted وقتی خانم آنجلينا جولی و سرکار خانم وينونا رايدر مشترکا اقدام به بازی در فيلمی با مايه‌های غليظ روانشناسانه بکنند و کارگردانی بدک نباشد و قصه هم سرراست و سالم و درست و شخصيت‌ها هم کامل- نتيجه حتما فيلم گيرايی از کار درمی‌آيد. تا آنجا که خانم مارانا هم در عين خستگی و خواب پابه‌پای آقای مارانا تا آخر فيلم را ببيند و متلذذ شود! آقای مارانا فکر می‌کند اين فيلم ماجرای مرز بين عقل و جنون- حالا اگر نگوييم نبوغ و جنون- را برای يک آدم سالم تصوير می‌کند. اين دغدغه که تا کجا يک نفر را سالم خطاب می‌کنيم و بعد از آن ديوانه و آيا ممکن است که تلقين و تصور يک نفر را به جايی برساند که قبول کند روان‌پريش است. يک بازی خيلی خوب از خانم رايدر در نقش دختری باهوش که ديگران فکر می‌کنند دچار حرکت مرزی بين واقعيت و رويا است (و خودش هم باور می‌کند) و دختری بسيار باهوش که روان‌پريشی نامحسوسی دارد و آن قدر باهوش هست که ميتواند کنترل ساير بيماران را به عهده بگيرد و کلی ماجرا ايجاد کند با بازی پخته و گرم سرکار خانم جولی با آن لب‌های تزريقی و خانمان براندازش! (در اين زمينه خانم مارانا نظری ندارند؟!) Labels: پرشین‌بلاگ |
Post a Comment