« سر هرمس مارانا »
صلح و آرامش از حقیقت بهتر بود |
2011-02-16 It's so easy to betray you; it's so easy to let you down. I make one mistake, not even a mistake, one decision that you don't agree with, and that's it for you. I'm worthless because I'm weak. And that’s a quality you can't accept in others because you can't accept it in yourself. But you know that nobody can live up to your standards, because you can't even live up to them. This is life, April. There are days that are just classless and cruel. But it is the only life that you've got. Dr. Paul Weston "In treatment"- S2, E27 من؟ من خیال میکنم عین همین جملات پُل را یکی باید بردارد به خیلیهایمان بگوید. یادمان بیندازد که چهطور استانداردهای سفت و سختمان را بازنگری کنیم گاهی. آدمها را راه بدهیم گاهی. به آدمها راه بدهیم گاهی. بعد درست برعکس، آدمهایی هستند در زندهگانی، که آنقدر بلدند جا بشوند در استانداردهای خودشان، آنقدر تکلیفشان روشن است با خودشان، که تو را همینجوری که هستی، همینجوری پُرخللوفرج، همینجوری «انسان» - هیومنبینگ صرفن- پذیرفتهاند. اینجوری است که آدم باید خیلی زور بزند، تا بهشان خیانت کند! تا اصلن بتواند که از خودش ناامیدشان کند. اینها، گیرم با کمی اغماض، همانها هستند که بلدند خودشان را گاهی دست بیندازند، در حضور جمع. بلندند آنقدر خیالشان از خودشان راحت باشد، که کاستیها و سوتیها و نابلدیهایشان را بکنند سوژهی جمع، به دست خودشان. اینها سفتترین جاپاها را دارند روی زمین. همین است که اینطور هم ردپا میگذارند از خودشان، بعد رفتن. |