|
« سر هرمس مارانا »
شوالیه‌ی ناموجود |
|
2017-05-11
مشکل ما و حسن‌آقای روحانی اینه که رابطه‌مون با هم احساسی‌عاطفی‌ازدواجی نیست، منطقیه، دودوتاچهارتاست، عقلانیه، حتا اوپن‌ریلیشن‌طوره. همینه که تهییج و شدت و جیغ و هورررا و اشک و تاچ و ماچ این همه درنمیاد تو تبلیغات‌ش.
عاقل و بالغ و واقع‌بین و عمل‌گرایانه به‌ش رای دادیم، به‌ش رای می‌دیم. هردومون می‌دونیم با هم فرق داریم، هردومون می‌دونیم ولی که به هم احتیاج داریم، که بهترین چاره‌ی موجودیم برای هم. می‌خوام بگم زمین بازی ما و حسن‌آقای روحانی زمین طرفداری انتقادیه، زمین چشمای باز، زمین هشیاری، زمین نفی سانتیمانتالیسم و وعده‌های توخالی و شعارای پررنگ‌ولعاب و بچه‌خرکن. همینم کارمونو سخت کرده تو این روزای مونده تا انتخابات.
می‌گن پیام اصلی هر برندی باید احساسات مخاطب رو هدف بگیره. سخته آدم به کسی که فرندویت‌بنفیتزشه بگه عاشقتم و دلم‌برات‌یه‌ذره‌شده و می‌میرم برات. درست هم نیست.
Labels: من، رسانه |
Post a Comment