|
« سر هرمس مارانا »
شوالیه‌ی ناموجود |
|
2008-07-09 این روزها همه در گودرِ هم می‌افتند، شما چه‌طور؟بعد دیدی که این لینک‌های دائمِ این بغل - که رفته‌اند برای خودشان در صندوق‌خانه‌ای مخفی، این روزها - یعنی که کلن یک آدمی را دربست قبول کرده‌ای که بگذاری همیشه کنارت باشد و چسبیده به تو که یعنی هرچه بود و نوشت، تو لابد داری تاییدش می‌کنی. و لابد، این که سویچ کنی روی لینک‌های موقتیِ گوگل‌ریدری، یعنی همان تکه‌هایِ دوست‌داشتنیِ آدم‌ها، اعم از این که کلن‌دوست‌داشتنی باشند یا جزئن یا اصلن تحملِ قیافه‌شان را نداشته باشی اما خب، آدم است دیگر، لابد یک وقت‌هایی همان‌هایی که هیچ‌وقت حوصله‌شان را نداری، یک چیزهایی از خودشان صادر می‌کنند که مجبوری، می‌دانم که می‌فهمی، مجبوری یک جوری با انگشت به همه نشان بدهی‌شان. بی‌خود نیست که انگار منطقی‌ترین حالت برای لینک‌های دایمِ این بغل، حضورِ زن و بچه‌ی آدم باشد. فوقش خارمادر! و این بود انشای سرهرمس در بابِ تفاوتِ این لینک‌های دایم و لینک‌های موقتیِ گودری. که البته گل‌مریم‌خانم بانی طرح مساله شد. |
وقت ندارم بخونم
دارم میام شهر، تی آی بازان ِ دلاور رو جمع و جور کنید آقای رئیس
معمولن هر کسی دوست های اش را می گذارد آن بقل
ما هم می افتیم
حالا چطور؟
نمی دونم راستش...
ارادت..
Post a Comment