|
« سر هرمس مارانا »
شوالیه‌ی ناموجود |
|
2009-04-16 از لحاظِ علیرغمبهاین وسیله سرهرمس پیشنهاد می‌کند زین‌پس به جای ترانه‌ی خاطره‌پرورِ چه‌قد حالِ چشات خوبه، از ترانه‌ی روح‌افزا و جان‌پرور زیر در مجالس شادمانی و لهوولعب و شادخواری‌تان استفاده فرمایید که جواب می‌دهد. با تشکر. شیرین‌لبی شیرین‌تبار/ مست و می‌آلود و خمار/ مه‌پاره‌ای بی‌بندوبار/ با عشوه‌های بی‌شمار/ هم کرده یاران را ملول/ هم برده از دل‌ها قرار/ مجموع مه‌رویان کنار/ تو یار بی‌همتا کنار/ زلفت چو افشان می‌کنی/ ما را پریشان می‌کنی/ آخر من از گیسوی تو/ خود را بیاویزم به دار/ یاران هوار، مردم هوار/ از دست این بی‌بندوبار/ از کف بدادم اختیار/ می می‌زنم می می‌زنم جام پیاپی می‌زنم/ هی می‌زنم هی می‌زنم بی‌اختیار/ کندوی کامت را بیار/ در کام بیمارم گذار/ تا جان فزاید کام تو/ بر جان این دل‌خسته‌ی بشکسته‌تار ها راستی یادتان بماند آن‌جا که دارید می‌گویید کندوی کامت را بیار حتمن صدای‌تان را پایین بیاورید، آن‌قدر که فقط همان دل‌بری که کنار دست‌تان، یا در کنجِ دنجِ بغل‌تان نشسته صدای‌تان را بشنود. جوری که انگار دارید زیر گوشش زمزمه می‌کنید. جوری که تاب نیاورد. خب؟ |
Post a Comment