«کسی که دو تا زبون بلده، انگار دو تا آدمه.»
این را خیلی وقت پیش، بزرگی از بزرگانِ خاندان‌ِ سرهرمس می‌گفت. بازه‌ی حرفش هم محدود بود- در آن فقر امکاناتِ شصت‌هفتاد سالِ پیش!- به آدمی که هم فارسی حرف می‌زد و هم ترکی. حالا اما هستند بسیاری که چندنفرند، یک‌تنه. با خودش فکر می‌کند سرهرمس که تعمیم که بدهیم این حرف را اگر به وبلاگستان، لابد باید این‌جوری بگوییم که وبلاگ‌صاحاب‌هایی که چند وبلاگ دارند، که چند شخصیت را می‌نویسند این‌جا، که کرورکرور وبلاگ‌مخفی دارند، دارند عملن جای چند نفر زنده‌گانی می‌کنند، چند زنده‌گانی را می‌کنند، ها؟
(چیه؟! الان باید لینک بدم به‌شون؟ :دی)
به دوست بالایی: از نوار ادرس ایکون نارنجی رو بزن فیدو بگیر
معمولن ادرسو همینجوریشم بزنی ریدر خودش پیدا میکنه فیدو واست
آدم هزاریم زبان دان و حرفه ای بشه آخرش میشه مترجم قذافی .بلاخره یه جا داد میزنه "من دیگه نمی تونم ادامه بدم "
حالا حکایت همین وبلاق هاست . روزی چند تا از این ها بسته بشه خوبه؟ آدم غمش می گره از دیدن پست های آخر که " اند ! من دیگه نمی تونم ادامه بدم "
سرهرمس ! پیشنهاد می کنم مخفیانه به اونی که مچش رو گرفتید بگید و حق چایتون رو دریافت کنید! :دی
Post a Comment