به شخصه، کم‌آزاروحاشیه‌ترین شبکه‌ی این روزهای سرهرمس همین اینستاگرام کذایی‌ست راستش. خیلی بی‌ریا ملت از خودشان و خوراکی‌ها و خیابان‌ها و بیابان‌های‌شان عکس می‌گیرند و به اشتراک می‌گذارند. خیلی آرام و کم‌حرف‌وکامنت است. خلوت کلماتش را دوست دارم. می‌بینی و می‌گذری. درنگ نمی‌طلبد. کلن یک جهان خوش‌بختی باید باشد جهانی که آدمیان جای حرف و گفت و کلمه‌ها، چهارتا عکس نشان هم می‌دهند از خودشان و دنیای‌شان، بعد تو کلن می‌گیری که چه خبر است. این همه زور می‌زدیم و می‌زنیم که با یک مشت کلمه تصویر بسازیم، هه.
سلام و خدافز گاری کوپر، فرزندم.
حیف که نمی‌شود تا ابد یک‌جا را مختصر حفظ کرد سرهرمس. حیف
و ما یسطرون !
Post a Comment