|
« سر هرمس مارانا »
شوالیه‌ی ناموجود |
|
2013-04-21
۱
میگویند رویاها کلید شناخت روح آدم‌ها هستند. میگویند در خواب آدم مقاومت و رودربایستی و الخ‌ش را کنار می‌گذارد، آن‌چیزی می‌شود که در آن ته‌های خودش هست، میگویند آدم‌ها در خواب از آن‌چه در بیداری هستند به خودشان نزدیک‌ترند. که چه هستند و چه می‌خواهند کلن. میگویند خیلی از احساسات‌مان را در بیداری نمی‌توانیم که شفاف و صاف و بی‌ریاطور ببینیم. میگویند «غرورهای عصبی»مان نمی‌گذارد: آن صفات و خوبی‌هایی که فکر می‌کنیم داریم اما نداریم.
۲
میگویند مصرف الکل تولید سروتونین را در آدم کم می‌کند. سروتونین هم که کم بشود رویا زیاد می‌شود، غنی و متنوع می‌شود. خیلی بی‌ریا و نقل‌به‌مضمون البته. به‌شخصه هیجان‌انگیزترین و متنوع‌ترین رویاها را شب‌های بعد از شادخواری داشتم. این که سروتونین با افسردگی چه‌طور رابطه‌ای دارد و چرا هم خودش یک قصه‌ی دیگری‌ست البته.
۳
آقای خواب بزرگ اصولن آدمی‌ست که دامن رویاهای‌ش را ول نمی‌کند. و این خصیصه‌اش روی اعصاب سرهرمس است کلن، بس که غبطه. یک‌جور خوبی زندگانی‌ای را که دوست دارد می‌کند. خوب هم می‌کند، لااقل از این‌جا که این‌طور دیده می‌شود. این‌جا برداشته نقشه‌ی خواب‌های‌ش را کشیده. نقشه‌ی شهرهای رویاهای‌ش را. سرهرمس از همین تریبون به خواب بزرگ پیشنهاد می‌کند بردارد روی یک کاغذ آ۲ این‌ها را پرینت بگیرد. بزند به دیوار اتاقش. بعد هی هربار یک جزییاتی را به آن اضافه کند. احساس می‌کنم یک رستگاری خوبی در آخر این راه هست.
Labels: خواب‌های مکرر, راه‌کارهای کلان, نشاط‌آورها |
Post a Comment