(که یادم بمونه یه عزیزهای دلی امشب برامون گفتن و تبیین کردن که این خونه‌ای که ما فکر می‌کردیم هتله و موقت و «خونه‌ی ما» نیست، خونه‌ی ماست و حال ما رو داره و حال‌شون باهاش خوبه و بی‌اغراق حال‌مون رو جا آوردن و به قول میرا، ثبت رفاقته که مهمه، ثبت امشب مهمه، ثبت این همه دل‌گرمی‌ای که از این دردونه‌ها من گرفتم، مهمه. غربت؟ قربت و لاغیر.)
Post a Comment