« سر هرمس مارانا »
شوالیهی ناموجود |
2010-05-05
یک وقتهایی آدم باید قدرت مچمیکینگ داشته باشد ورای زمان و مکان. مثلن؟ آقای ژازه تباتباای (یا "یی"؟) چند سال پیش تمام کرد. قبل از این که سرهرمس موفق بشود دستش را بگذارد در دست آقای تیم برتن. حتا قبل از آن که انیمیشنِ «شمارهی نُه» را ببیند و افسوس بخورد که آنقدر قدر ندید و ندیده ماند مجسمههایش که آقای تیم برتن یک گروهی را حمایت کرد تا این انیمشن را بسازند. آقای سینایی یک مستندی دارند دربارهی آقای ژازه. بخت یار نبوده با سرهرمس لابد که هنوز ندیده این تصویرها را، لابد از داخل خانهی یکی از غریبترین آرتیستهای این مملکت.
پ.ن. خوبی خانمِ آیدا این است که آدم را گاهی یاد یک همچه چیزهایی میاندازد. Labels: از پرسهها |