|
2018-06-12 
Don't be so gloomy. After all it's not that awful. Like the fella says, in Italy for 30 years under the Borgias they had warfare, terror, murder, and bloodshed, but they produced Michelangelo, Leonardo da Vinci, and the Renaissance. In Switzerland they had brotherly love - they had 500 years of democracy and peace, and what did that produce? The cuckoo clock. So long Holly.
اینا رو هری می‌گه، هری لایم تو فیلم «مرد سوم»، وقتی رفیق قدیمی و کنجکاو و آزرده‌ش، هالی مارتینز رو می‌بره بالای چرخ‌وفلک، بعد از اون بالا به‌ش نشون می‌ده چقدر همه‌چی بستگی به نقطه‌ی دید آدم داره. که از کجا نگاه کنی. که چطور از اون بالا آدم‌ها اون‌قدر ریز دیده می‌شن که دیگه جون تک‌تک‌شون اون‌قدر اهمیت نداره که به خاطرش هالی اون‌قدر ناراحت باشه و هری رو شماتت کنه به خاطر این که وسط اون شرایط نیمه‌جنگی داروی تقلبی فروخته و باعث مرگ ملت شده و پول کلانی به جیب زده.
صحبت اوضاع اقتصادی این روزا بود. این که چه‌طور همه وضع‌شون داره بدتر می‌شه. گفت «همه» البته وضع‌شون بدتر نمی‌شه. تو این جور وقتا همیشه یه درصدی هم هستن که وضع‌شون به‌تر می‌شه. مع‌الاسف. مع‌الاسف رو من گفتم.
Labels: از آرشیوخوانی‌ها, سینما، کلن |
Post a Comment